Protokół końcowej kontroli technicznej dokonanej poza ośrodkiem dokumentacji
Od 8 czerwca 1990 r. do 12 sierpnia 2001 r., czyli przez 11 lat i 65 dni kontrolę techniczną dokumentacji przekazywanych do ośrodka dokumentacji można było dokonywać poza ośrodkiem na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MGPiB z 15 maja 1990 r. ws. szczegółowych zasad i trybu zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz przekazywania materiałów i informacji powstałych w wyniku tych prac do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. Nr 33 z 24 maja 1990 r. poz. 195).
Wspomniany przepis § 9 rozporządzenia stanowił co do zasady, jakie dokumenty przekazywanej dokumentacji wykonawca miał dołączyć do operatu.
PRZYKŁADY PROTOKOŁÓW KOŃCOWEJ KONTROLI TECHNICZNEJ
Protokół kontroli technicznej z 1985 r. wypełniał po kontroli geodeta z odpowiednimi uprawnieniami, inny niż ją sporządził, z firmy która sporządziła dokumentację lub z innej firmy.
ZWRÓCI KTOŚ UWAGĘ, ŻE UPRAWNIENIA BYŁY DOPIERA PO 1989 R. No fakty są takie, że uprawnienia były już nadawane od 1984 r. http://www.gugik.gov.pl/uprawnienia-zawodowe/rys-historyczny
OBOWIĄZYWAŁ DO 1992 r.
W roku 1992 zarządzeniem, ale już Ministra, a nie Prezesa GUGiK, wprowadzono II wydanie instrukcji O-3.
Również przez 11 lat i 65 dni istniał ścisły wykaz prac, które roboty nie podlegały obowiązkowi zgłaszania prac i przekazywania dokumentacji do PZGiK:
W tym też rozporządzeniu z 15 maja 1990 r. załączony był wzór urzędowy dokumentu, który potwierdzony przez ośrodek dokumentacji upoważniał wykonawcę prac geodezyjnych do wstępu na grunt i do obiektów budowlanych oraz do wykonywania czynności przewidzianych w art. 13 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.
Od 13 sierpnia 2001 r. (data wejścia w życie przepisu) wyłączono możliwość dokonywania kontroli technicznej dokumentacji poza ośrodkiem, za sprawą rozporządzenia MRRiB z 16 lipca 2001 r. ws zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz (Dz. U. Nr 78 ogłoszony 30 lipca 2001 r., poz. 837), dokumentacja przekazywana do zasobu podlegała kontroli w zakresie:
1) przestrzegania zasad wykonywania prac,
2) osiągnięcia wymaganych dokładności,
3) zgodności opracowania ze standardami technicznymi dotyczącymi geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie,
4) zgodności opracowania z ustaleniami, o których mowa w § 5 ust. 5,
5) spójności topologicznej informacji dostarczanej przez wykonawcę z informacjami uzyskanymi z ośrodka w trakcie realizacji pracy,
6) kompletności przekazywanych materiałów.
Kontrola obejmowała również sprawdzenie prawidłowości wykonania kartowania i prac kreślarskich na mapie zasadniczej. Czynności kontroli dokonywały osoby posiadające uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii, o których mowa w art. 43 ustawy, w zakresach odpowiadających zakresom kontrolowanych opracowań, upoważnione przez organy, o których mowa w art. 40 ust. 3 ustawy. Czynności kontroli wykonywane miały być wykonywane niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 6 dni roboczych od dnia złożenia dokumentacji do kontroli. W praktyce w większości przypadków kontrole trwały miesiącami. Dopiero pozytywny wynik kontroli odnotowywany był na wniosku, o którym mowa w § 7 ust. 3. rozporządzenia z 2001 r. Wniosek ten, z adnotacją o pozytywnym wyniku kontroli stanowił podstawę włączenia dokumentacji do zasobu oraz opatrzenia materiałów przeznaczonych dla zamawiającego odpowiednimi klauzulami.
2001-w-sprawie-zglaszania-prac-geodezyjnych-i-kartograficznychW roku 2014 r. dziwnym trafem, w apogeum działalności KONSORCJUM11 t.j. 5czerwca2014 r. została przez Sejm uchwalona ustawa o zmianie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 897), która wprowadziła nadzwyczajne udogodnienia dla firm, np. uczestniczących w KONSORCJUM11, wykonujących prace geodezyjne lub prace kartograficzne, (i tu najważniejsze) wykonanych w związku z realizacją zamówienia publicznego przez Głównego Geodetę Kraju lub organy administracji geodezyjnej i kartograficznej. Takim zamówieniom, nadzwyczajnym trafem, odpowiadały przedmioty przetargów organizowanych w latach 2010-2016 przez: Województwa Warmińsko-Mazurskie, Mazowieckie, Kujawsko-Pomorskie, Pomorskie, Świętokrzyskie oraz Główny Urząd Geodezji i Kartografii.
2014_Ustawa-o-zmianie-ustawy-PgikPrzedmiotową ustawą2014 zostały wprowadzone, a przygotowane przez GUGiK, zapisy ułatwiające czasową i jakościową realizację zleceń „specjalnym” grupom Wykonawców prac geodezyjnych i kartograficznych, takim jak wspomniane KONSORCJUM11. Wtedy to, zostały wprowadzone art. 12a-12d, rozbudowujące obowiązki Wykonawców, dotyczące zakończenia zgłoszonych prac geodezyjnych i kartograficznych.
W art. 12b wprowadzono nadzwyczaj uciążliwą czasowo, trwającą miesiącami, już nie kontrole techniczne wyników prac, lecz procedurę weryfikacji przekazywanych do części powiatowej Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego przez Wykonawców wszystkich wyników prac w postaci zbiorów danych oraz kompletnych materiałów stanowiących wyniki prac. Dopiero pozytywnie zweryfikowane zbiory danych i materiały z wyników prac stanowiły podstawę do zewidencjonowania w PZGiK, co w końcu pozwalało na przekazanie zleconych wyników Zamawiającemu.
Ale nie dla Wykonawców realizujących zamówienia publiczne Głównego Geodety Kraju lub organów administracji geodezyjnej i kartograficznej. Zgodnie z nowym (podówczas) art. 12b wszystkie przekazane zbiory danych lub inne materiały stanowiące wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, organ niezwłocznie weryfikuje je pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi wykonywania pomiarów, oraz opracowywania wyników tych pomiarów oraz kompletności przekazywanych wyników wykonanych prac geodezyjnych lub prac kartograficznych.
Jednocześnie wprowadzono ust. 2 art. 12b ustawy, który wyłączył z obowiązku weryfikacji zbiory danych lub inne materiały stanowiące wynik prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wykonanych w związku z realizacją zamówienia publicznego, ale nie wszystkich zamówień publicznych, tylko tych zamawianych przez Głównego Geodetę Kraju lub organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, a także przez inne podmioty działające z upoważnienia tych organów.
W sytuacji zamówień publicznych realizowanych przez Głównego Geodetę Kraju lub organy administracji geodezyjnej i kartograficznej podstawą do przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do PZGiK nie jest pozytywny protokół weryfikacji sporządzony przez Starostę, lecz dokument potwierdzający odbiór tych zbiorów danych lub innych materiałów jako przedmiotu zamówienia publicznego realizowanego w związku z wykonywaniem zadań Głównego Geodety Kraju lub organów administracji geodezyjnej i kartograficznej.
Ten przepis narobił kilkakrotnie więcej szkód w Państwowym Zasobie Geodezji i Kartografii oraz w bazach danych niż cały kilkadziesiąt letni „okres analogowy” w Polskiej Geodezji. Wprowadzono do baz danych nierzetelne, nieprawdziwe dane, czasami wręcz zmyślone tylko dlatego, że nadchodził termin odbioru wyznaczony przez umowę. W wyznaczonych komisach odbioru prac obejmujących tysiące hektarów włączano osoby, które równocześnie pracowały u Wykonawcy. Komisje odbioru w przeciągu jednego dnia odbierały przedmiot umowy, który obejmował np. całą Gminę. Tak właśnie było w 2017 roku z Gminą Św. Małgorzata w powiecie Łęczyckim, gdzie działki ewidencyjne w wyniku modernizacji zmniejszały się nawet o 50%, a ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych wykonywała osoba, która do prokuratury zgłosiła, że ktoś ją wpisał jako kierownika prac bez uzgodnienia z nim. Jak wynika z pisma Łódzkiego WINGiK GiK-II.7221.3.2022 kontrola pod względem jakości i kompletności projektu opisowo — kartograficznego została oceniona negatywnie. Przyczyną negatywnej oceny był nierzetelny odbiór przedmiotu zamówienia dokonany w jeden dzień, gdzie „nieprawidłowości i uwag nie stwierdzono”.
GiK-II.7221.3.2022-p.-Marczak